تصاویر جنجالی از داخل ساختمان خاص؛ پشت‌پرده ملک فوق‌لاکچری روحانی چیست؟
تاریخ انتشار: ۳۰ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۰۳۱۴۳۴
ایلنا نوشت: این بار یک خبرگزاری با گزارشی ویدئویی از «ساختمانی فوق‌لاکچری که حسن روحانی ساخت!» و خبر فروش آن توسط دولت سیزدهم، سراغ سوژه‌ای تکراری رفته است.
اما همین حاشیه‌سازی فرصتی فراهم کرد تا برای تنویر افکار عمومی و داوری مردم، داستان ساختمان «سلام» روایت شود:
۱- ساختمان «سلام» جزو یادگار‌های دولت تدبیر و امید برای نهاد ریاست‌جمهوری است؛ از ابتدا نیز قرار نبود استفاده شخصی داشته باشد، بلکه، چون طبق قانون بایستی رؤسای‌جمهور سابق دارای دفتر و امکانات باشند و این موضوع در دوره‌های قبل با استفاده از امکانات نهاد‌های دیگر دنبال شده و به این لحاظ نهاد ریاست‌جمهوری در مضیقه بود، لذا ساختمانی با رعایت تمام استاندارد‌های ایمنی و مهندسی و معماری ایرانی - اسلامی در شان رؤسای‌جمهور سابق ایران به عنوان دفتر کار ساخته شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
۲- در این گزارش به جای اسناد و مدارک و فاکتورها، صرفا به شنیده‌های صدای پشت‌دوربین! حتی در برآورد قیمت‌ها اکتفا شده که از «ساختمان فوق‌لاکچری» می‌گویند که جکوزی و استخری نیمه‌ساز، پنجره‌های ایمن - با توجه به رعایت اصول حفاظتی - و ۴ آسانسور دارد! مساله اینست که هر ساخت‌وساز اصولی و تعبیه بدیهی‌ترین امکانات که در اکثر ساختمان‌های نوساز و مجتمع‌های بزرگ هم دیده می‌شود را مصداق «فوق‌لاکچری» می‌دانند. البته اگر نهاد ریاست‌جمهوری در دوره سیزدهم قصد فروش آن را دارد، می‌تواند با توجه به شرایط تورمی، آن را به چندین برابر هزینه ساخت بفروشد.
۳- حسن روحانی در مسئولیت‌های مختلف، دستور احداث ساختمان‌های زیادی را داده و چندین بنای ماندگار از خود به یادگار گذاشته است. در دوره ریاست مرکز تحقیقات استراتژیک مجمع تشخیص مصلحت نظام، ساختمانی ۹ طبقه برای مرکز ساخت که سال ۹۷ به بنیاد مستضعفان تحویل داده شد و پس از آن شد مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی.
ساختمان دیگری که روحانی ساخته دبیرخانه مجلس خبرگان رهبری است. دبیر شورای عالی امنیت ملی که شد ساختمانی نیز برای دبیرخانه ساخت. در دوره ریاست‌جمهوری هم ساختمان سفید را بازسازی کرد؛ ساختمانی که ۴۰ سال بود دست‌نخورده و مرمت‌نشده مانده بود.
ساختمان مرکز تحقیقات مجمع به مرکز پژوهش‌های مجلس رسید که تا دو سال قبل علیرضا زاکانی رئیس آن بود. ساختمان دبیرخانه خبرگان هم امروز محل آزمون اجتهاد کاندیدا‌های خبرگان است و محل جلسات اعضای دبیرخانه‌ای که آیت‌الله جنتی رئیس آن است و سید ابراهیم رئیسی نائب‌رئیس اول و سید احمد خاتمی منشی آن. ساختمان شورای عالی امنیت ملی سال‌ها محل استقرار آقای سعید جلیلی بود و ۱۰ سال دفتر علی شمخانی و امروز دفتر دبیر جدید شورا است. ساختمان سفید ریاست‌جمهوری هم دفتر کار آقای ابراهیم رئیسی است.
با دستور روحانی ساختمان‌هایی ساخته شده که پس از او اخلافش به آنجا رفتند؛ گرچه در موقع ساخت و مرمت، مرارت‌های زیادی کشید و ملامت‌های زیادی شنید، اما ساختمان‌هایی در تراز و شان نهاد‌های جمهوری اسلامی ساخت، حتی اگر به کسانی برسد که در ذم آن بناها، آن را لاکچری می‌دانستند و بعد استقرار آن را کوخ خواندند!
۴- مالک ساختمان جماران، نهاد ریاست‌جمهوری است که برای استقرار رئیس‌جمهوری خریداری شده بود. سید محمد خاتمی تا پایان دوره ریاست‌جمهوری خود در همین ملک زندگی کرد. پس از خاتمی، نه محمود احمدی‌نژاد در آن خانه زندگی کرد و نه حسن روحانی.
ملک جماران تا مدتی خالی ماند تا اینکه این نهاد تصمیم به بازسازی آن گرفت. سال ۱۳۹۳ کار ساخت بنای جدید را شروع می‌کنند، اما بعد از مدتی ساختمان به حال خود رها و کار تعطیل می‌شود. گودبرداری‌هایی که انجام شده بود، همانطور می‌ماند تا این که ساکنان محله، خصوصا خانه‌های اطراف یادآوری می‌کنند وضعیت رهاشدگی این ملک، جان و خانه آنها را به خطر انداخته است.
سال ۱۳۹۹ نهاد ریاست‌جمهوری تصمیم می‌گیرد کار را به سرانجام برساند و ساختمان را برای نهاد و نه شخص ریاست‌جمهوری تکمیل کند. این در حالی است که روحانی تنها رئیس‌جمهوری است که در تمام مدت مسئولیت در خانه شخصی خود اقامت داشت و اصولا قصد مهاجرت به جماران را نداشت.
درباره این ساختمان، محسن هاشمی، رئیس سابق شورای شهر تهران توضیح داده بود که زمین آن متعلق به نهاد ریاست‌جمهوری است و از آنجایی که فرسوده بود و حتی استاندارد‌های ۲۸۰۰ (ایمنی در برابر زلزله) را نداشت، نهاد ریاست‌جمهوری تصمیم گرفت برای تخریب و بازسازی آن اقدام کند.
منبع: خرداد
کلیدواژه: ساختمان سلام دولت روحانی نهاد ریاست جمهوری فوق لاکچری
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khordad.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خرداد» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۰۳۱۴۳۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تن «سنگلج» می‌لرزد!
در چند روز اخیر، ساخت و ساز ساختمان مجاور تماشاخانه «سنگلج» که در تملک شهرداری تهران است و از دوره مدیریت محمد باقر قالیباف بحث واگذاری آن به این تماشاخانه مطرح بوده، خبرساز شده است.
به گزارش ایسنا، بعد از ابراز نگرانی پریس مقتدی، مدیر این تماشاخانه درباره آسیب زدن به این بنای قدیمی، مشاهده ها هم حاکی از آن است که به هنگام ساخت و ساز ساختمان مجاور، بنای تماشاخانه سنگلج دچار لرزش می‌شود و از آنجاکه این تماشاخانه روی قنات قرار گرفته و پیش‌تر هم فرونشست داشته، این ساخت و ساز نگرانی جامعه هنری را در پی دارد که مبادا فاجعه‌ای انسانی در پیش باشد. از سوی دیگر از آنجاکه تماشاخانه «سنگلج» در فهرست آثار ملی ثبت شده است، هر گونه ساخت و سازی در مجاورت آن باید با هماهنگی وزارت میراث فرهنگی باشد.
در همین زمینه کاظم نظری، مدیر کل هنر‌های نمایشی درباره آخرین وضعیت ساخت و ساز ساختمان مجاور «سنگلج» گفت: از دفتر طرح‌های عمرانی پیگیر این مساله هستیم و کارشناسان این دفتر از ساختمان بازدید کرده‌اند. در حال حاضر چال‌برداری انجام نشده و فعلا ساخت و ساز در مرحله هم‌سطح زمین است، ولی اگر بخواهند چال‌برداری کنند، باید از وزارت ارشاد و میراث فرهنگی مجوز بگیرند.
او ادامه داد: فعلا نامه‌نگاری‌های لازم با میراث فرهنگی و دفتر حقوقی وزارت ارشاد انجام شده و اگر قرار باشد ساخت و ساز ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج گسترش پیدا کند یا دخل و تصرفی در آن صورت بگیرد، قطعا باید با هماهنگی وزارت ارشاد و میراث فرهنگی باشد.
نظری اضافه کرد: فعلا دفتر‌های اداری مالی، حقوقی و طرح‌های عمرانی با میراث فرهنگی در تعامل و تماس هستند. ما هم نامه‌نگاری‌های لازم را با میراث فرهنگی انجام داده‌ایم، ولی کارشناسی که مسئول رسیدگی به این موضوع (خانه‌های ثبت شده در فهرست آثار ملی) است، فعلا در ماموریت به سر می‌برد و قرار است هفته آینده این موضوع با پیگیری ایشان دنبال شود.
او در پاسخ به اینکه با توجه به تخریبی که صورت گرفته، به نظر می‌رسد ساخت و ساز ادامه داشته باشد و متوقف نشود، توضیح داد: قطعا اگر قرار باشد ساخت و ساز ادامه پیدا کند، باید مسائل امنیتی و پروتکل‌های اماکن ثبت شده در فهرست آثار ملی را رعایت کنند. ما تا پیش از عید پیگیر بودیم که ساختمان مجاور تماشاخانه سنگلج به این تماشاخانه واگذار شود همچنانکه خیلی از بزرگان هنر کشورمان هم پیگیر این قضیه بودند، ولی متاسفانه با رفتن آقای قالیباف از شهرداری، این موضوع مسکوت ماند.
مدیر کل هنر‌های نمایشی با تاکید بر ضرورت گسترش نمایش‌های ایرانی یادآوری کرد: اگر قرار به راه‌اندازی بنیاد تئاتر ملی باشد، نیازمند فضایی برای تولید هنر و انجام کار‌های پژوهشی هستیم و با این تصور که شهرداری ساختمان مجاور سنگلج را در اختیار ما قرار می‌دهد، منتظر اجرایی شدن این وعده بودیم که مساله ساخت و ساز پیش آمد.
او در پاسخ به اینکه طبق مشاهده ایسنا، بر اثر این ساخت و ساز، تماشاخانه سنگلج دچار لرزش می‌شود، گفت: امیدواریم این ساختمان‌ساز به فاجعه انسانی منتهی نشود. به هر حال ما هم این نگرانی‌ها را داریم و پیگیر حل این وضعیت هستیم. اما فعلا شرایط به گونه‌ای نبوده که اجرای نمایش را متوقف کنیم.
نظری در ادامه درباره آخرین وضعیت ساخت و ساز اداره تئاتر نیز گفت: مجوز اداره تئاتر را از شورای عمرانی گرفته‌ایم و مشغول برآورد هزینه‌ها هستیم تا کار شروع شود. آقای وزیر هم دستور لازم را صادر کرده‌اند. قرار است تا هفته آینده برآورد هزینه نقشه ساختمان از سوی دفتر طرح‌های عمرانی وزارت ارشاد ارایه شود. اگر بتوانیم مجوز یک بنای ۵، ۶ طبقه را بگیریم، مهمانسرایی هم برای هنرمندان تئاتر استان‌ها خواهیم ساخت تا دیگر نیازی به اقامت در هتل نداشته باشند. ضمن اینکه امیدوارم بتوانیم دفتر‌هایی برای کارگردانان تئاتر تهران در یکی از طبقات اداره تئاتر بنا کنیم.
لازم به یادآوری است که تماشاخانه سنگلج با نام پیشین ۲۵ شهریور، نیمه اول دهه ۴۰ در محله قدیمی سنگلج راه‌اندازی شد که محل کار و فعالیت بزرگانی، چون عزت‌الله انتظامی، داود رشیدی، جمشید مشایخی، محمد علی کشاورز، علی نصیریان، جعفر والی، رکن‌الدین خسروی، بهرام بیضایی، اکبر رادی، غلامحسین ساعدی، عباس جوانمرد، خلیل موحد دیلمقانی، محمود دولت آبادی، بیژن مفید و ... بوده است. این تماشاخانه به عنوان تالاری ویژه اجرای نمایشنامههای ایرانی تعریف شد و هرچند در بخشی از تاریخ فعالیت خود، میزبان اجرای نمایشنامههای خارجی هم بوده، ولی همچنان به عنوان نماد تئاتر ملی کشورمان به شمار می‌رود. تالاری که به گفته علی نصیریان، خشت خشت آن پر از برای بزرگان تئاتر کشورمان پر از خاطره است.
ام فهد، زن مشهور عراقی کیست و چرا کشته شد؟